Door: Mieke

Tijdens een training met de Nederlandse Dames was het idee ontstaan om met de hele groep een weekendje in Limburg te organiseren. Het zou een trainingsweekend worden, maar met veel teambuilding en fun onderdelen. Als op die bewuste training enige Limburgse aanwezige heb ik besloten om de organisatie hiervan op mij te nemen. De bedoeling was om die ‘Hollanders’ een leuk, maar ook vermoeiend weekend zuidelijke glorie te bezorgen.

De eerste hindernis was al meteen het vastleggen van het juiste weekend. Dit kwam door zowel de drukke agenda’s van de meeste meiden, als het logistieke probleem van de slaapplaatsen. Hiervoor heb ik mijn ouders even lief aangekeken met de vraag of we met 18! meiden mochten komen logeren en konden we met zijn allen in mijn ouderlijk huis overnachten. Bedankt! Het weekend van 28-29-30 september zou het worden.

Nadat ik op vrijdagavond boodschappen had gedaan en met een grote grijns op mijn gezicht met een belachelijk volle kar bij een zuchtende kassière had afgerekend (leedvermaak J), kwamen de meiden druppelsgewijs binnen. Gelukkig konden ze allemaal de weg vinden (ja, in Limburg ontvang je ook GPS-signaal). De bedden, matjes, luchtmatrassen werden in gereedheid gebracht en iedereen lag lekker op tijd onder de wol. Met een actieve dag in het vooruitzicht zou de wekker zaterdagochtend dan ook redelijk vroeg gaan.

De zaterdagochtend werd gestart met een goed ontbijt en het verzamelen van tassen en spullen, we zouden pas voor het avondeten weer terug komen. Vervolgens zijn we met een aantal auto’s naar Simpelveld gereden om aan het actieve onderdeel te beginnen. Hierbij hebben we een tussenstop gemaakt bij Snowworld in Landgraaf om Anita daar af te zetten, door een net opgelopen blessure kon zij helaas niet meedoen. In Simpelveld aangekomen moesten de daar gehuurde mountainbikes en helmen verdeeld en betaald worden. Uiteraard moest iedereen nog even naar de wc voor we met de fietsen vertrokken, het blijven vrouwen.

Rond de klok van 10 uur zaten we allemaal op de fiets, het zou geen gewone (mountainbike)route worden, maar een mountainbike-bootcamp. Dit houdt in dat er enkele tussenstops zijn waarbij er oefeningen gedaan worden voor verschillende spiergroepen.

V.l.n.r.: Mieke, Veerle, Jitske, Ellen, Vera, Nicolette, Annemieke K., Eunice, Kirsten, Marloes, Evelien, Kirby, Corine, Jolijn, Annemieke B., Daniëlle en Milou. Niet op de foto: Anita.

De totale fietsroute zou een ruime 30 kilometer heuvelland worden met nog een leuke verrassing tussendoor. Na enkele kilometers vonden we een mooi grasveld waar Marloes in een goed half uur iedereen kennis heeft laten maken met haar buik en armspieren. Terug de fiets op en een mooi stukje gefietst, waarbij ter hoogte van de Brandbrouwerij door sommigen de volgende tussenstop al werd aangevraagd (uiteraard tevergeefs J). Vlak hierna moesten we een helling op waar mijn auto de dag ervoor bij het checken van de route al bijna tegensputterde. Een pittig stuk volgde waarbij de meiden niet tegensputterden door onze Burpies-regel (klagen betekende dat je 5 burpies moest doen, springen, handen neerzetten, voeten naar achteren, push-up, voeten naar voren, springen). De eerste tegensputterende ketting was wel een feit, Ellen had te enthousiast geschakeld, maar met een beetje hulp stonden we al snel weer allemaal op de pedalen. De tweede stop die we maakten was op de lunchplaats. Omdat het nog wat vroeg was, werd er besloten nog een paar series buik, rug, arm en schouderspieren te trainen. Een korte pauze om te lunchen volgde, deze werd echter vervroegd verstoord door de eerste regenbui. Niemand had zin om stil te zitten in de regen en de route werd dus vervolgd.

Op naar Landgraaf, richting Snowworld voor het toetje (ook al was het nog niet het einde). Ik heb het natuurlijk over de beruchte trap. Daar aangekomen voegde de eerder afgezette Anita zich even bij de groep, dit aanzicht kon ze niet missen natuurlijk. De trappen werden bedwongen door afwisselend te rennen en de lopen (van plateau naar plateau). Boven aangekomen werd er even uitgepuft en toen was het alweer tijd voor de daling. De bedoeling was om op elk plateau dat je tegenkwam 5 burpies te doen, echter dit werden al snel gewone push-ups of dips. Weer terug onder aan de trap aangekomen bleek dat we ruim voor lagen op schema. En aangezien we enkele fanatieke koffieleuters in de groep hebben, zijn we op het terras bij Snowworld wat gaan drinken.

Na de geleverde inspanning was dit een welkom pauzemoment. Terug op de fiets moesten we namelijk de berg nog over. De route die we hiervoor namen bleek toch een stapje te technisch voor de meesten van ons, bovendien bleken we deze verkeerd om te fietsen (stond nergens op de borden). Met enige vertraging zijn we toch allemaal heel aan de andere kant aangekomen en doordat we ruim op tijd vertrokken waren, lagen we weer precies op schema. Terug naar Simpelveld fietsen was het enige wat er nu nog moest gebeuren. Om precies 4 uur kwamen we daar aan en konden we de fietsen meteen inleveren.

De auto’s in en richting Snowworld om Anita terug op te halen, hierna een tussenstop bij de Mc Donalds voor de nodige koffie en een stuk Limburgse vlaai op de parkeerplaats. Vervolgens door naar Maastricht om een Raymond-training mee te maken. Hij had zich hier op verheugd, de meeste meiden iets minder rekening houdende met de puddingbenen die iedereen al had. Na een half uur banen zwemmen werden er 4 teams gemaakt en op twee velden wedstrijden gespeeld. Douchen en tijd om naar huis te gaan.

In Stein aangekomen ben ik samen met enkele meiden richting de (op voorhand gewaarschuwde) friture Jo gegaan. Mijn moeder had namelijk voor iedereen zelf zuurvlees (je bent in Limburg of niet) gemaakt en daar horen natuurlijk frietjes bij. Hongerig na de drukke dag ging dat er wel in, ik heb nog nooit zo veel meiden in een ruimte zo stil horen zijn, tenzij ze sliepen.

Na het eten en opruimen stond er een avondprogramma in de planning. Dit werd verzorgd door Anita en Eunice. Ze hadden allemaal verschillende minute-to-win-it spelletjes voorzien en dit leverde de nodige hilarische momenten op. Er werd op tijd afgerond, zodat iedereen naar bed kon wanneer die wilde. Dit bleek voor de meesten al op tijd te zijn, het doel om iedereen af te peigeren was dus duidelijk geslaagd.

Zondagochtend maakten we ons op voor een rondje hardlopen. Rekening houdende met de verschillende loopniveaus van de groep, hebben we een rondje van ongeveer 5 kilometer gelopen. Thuis aangekomen stonden de versgebakken broodjes, gekookt eitje en koffie klaar en kon iedereen meteen aanvallen voor een goed ontbijtje. Na het ontbijt werden alle spullen en slaapplekken weer opgeruimd en ingepakt in de auto’s. Het was alweer tijd voor het laatste onderdeel van het weekend.

Zwembad de Hengelhoef, met die briljante wildwaterbaan (bekend bij de meeste Astacusleden). Hier hebben we ons nog een halve dag volledig uitgeleefd en geamuseerd. Het weekendje werd ’s middags afgesloten in het zwembad en iedereen ging vanuit Houthalen-Helchteren terug naar huis.

Een enorm gezellig weekend waarin iedereen elkaar wat beter heeft leren kennen en we vooral heel veel lol hebben gehad. De napret van de gemaakte foto’s zal nog lang aanhouden.

Groetjes Mieke