In de reguliere competitie zijn we, doordat we de laatste competitiedag vanwege ziektes/blessures en werk niet aanwezig konden zijn en dus forfait moesten geven, als 4e geëindigd.
De beker begint met een indeling via lot bepaald. Vanaf dan worden de teams in 2 groepen verdeeld en via een vast speelschema wordt dan de route naar de finales bepaald door winst of verlies. Net zoals in het bekervoetbal.
Onze eerste wedstrijd is tegen de Sharkies. Dit is een beginnend damesteam van EPO uit Louvain la Neuve. We starten met maar 6 spelers omdat gelijktijdig in Zeist de jeugdcompetitie gespeeld wordt waardoor Roger, Jelle en Pauline later komen. De startzwemmers zijn: Sven, Lieke, Remco, Tom, Veerle en Raymond.
De tegenstand is minder dan we verwachtten. De dames komen er niet aan te pas en mede geholpen door onze nieuwe zwem outfits, maken we op een wedstrijd van 2x 12 min. er uiteindelijk 18-0 van. Lekkere opwarmer.
Wedstrijd nummer 2, als we deze winnen staan we in de halve finale, spelen we tegen Akula. Roger, Jelle en Pauline zijn inmiddels gearriveerd waardoor Remco weer naar huis gaat omdat hij nog dienst heeft.
We krijgen wat meer tegenstand dan in de eerste wedstrijd maar de tegenstander haalt alle trucen uit de doos om ons af te stoppen. De wedstrijd wordt veelvuldig stilgelegd vanwege overtredingen van hun zijde. Gelukkig houden de scheidsrechters de wedstrijd goed in de hand. De einduitslag wordt 8-1 voor ons.
In de halve finale moeten we aantreden tegen de geduchte tegenstander uit Bilzen, Orca. Zij zijn er op gebrand om de beker te pakken nadat ze wederom naast het kampioenschap gegrepen hebben. Ze hebben hun allersterkste team opgesteld en starten furieus. Wij ook, maar hun efficiency is vele malen hoger en na luttele minuten staan we dan ook al met 2-0 achter. Achterin wordt de zaak door ons gecontroleerd omgegooid Raymond gaat in de bak liggen, Veerle op de flank en Roger in het centrum. Dit werkt in zoverre goed dat Bilzen niet meer als een mes door de boter snijdt. Hoewel het krachtsverschil groot blijft, kunnen we onze (nieuwe ) huid duur verkopen. De armada krijgen we zelfs een keer helemaal gestopt en het doel om bij hun te scoren lukt ook nog. Al met al een flink pak slaag gekregen met 13-1, maar tevreden.
We gaan nu meteen erachteraan de kleine finale spelen. Ditmaal is het maar 5 minuten rust en dan weer vol gas er tegenaan. We houden onze laatste configuratie aan tegen EPO. Zij hebben dik verloren van BUWH1. Binnen enkele minuten blijkt dat we aan een echt schaakspel begonnen zijn. Er worden geen rushes gemaakt, het spel vliegt niet van links naar rechts, maar voor iedere centimeter wordt en moet er geknokt worden. Wederom hebben we een paar kundige scheidsrechters in het water liggen, wat ook wel vermeld mag worden. De gemaakte fouten worden gezien en bestraft waardoor de wedstrijd, ondanks het fysieke karakter, nooit de intentie heeft om te escaleren. Het gaat immers wel om plek 3! Er staat maw wel iets op het spel. Halverwege de eerste helft slagen we erin om een gaatje te vinden en te scoren. Wat ook de ruststand wordt. Na de pauze, het zelfde laken een pak. Het lijkt wel American Football qua ‘landveroveren’. Beetje naar links, beetje naar rechts. En dan na wederom een fout in de verdediging van EPO als gevolg van onze druk, wordt er uit een vrije pucksituatie door ons weer gescoord, 2-0. Dit gaan we echt niet meer uit handen geven! EPO start met hun slotoffensief. Na heel lang slagen ze er uiteindelijk een paar minuten voor tijd, om te scoren. 2-1. Een terechte uitslag en Astacus pakt plek 3!
De grote finale tussen BUWH 1 en Orca Bilzen eindigt na een sterk begin van Bilzen uiteindelijk toch in een dikke winst voor Brussel met 4-1 waardoor zij er met hun 3e dubbel in 3 jaar vandoor gaan.