Zondag 2 december, eerste klasse competitie. 

Omstreeks 12.00 verzamelde de Nederlandse en Belgische Astacusianen bij het zwembad in Zeist.
De tweede speeldag stond voor ons op het programma. Na een succesvolle eerste speeldag was de druk vandaag aanwezig om wederom met twee overwinning naar huis te komen. 

De eerste wedstrijd die voor ons op de planning stond was tegen Galathea. Dit team had net als ons de vorige speeldag alles gewonnen. Helaas was het voor ons niet mogelijk om voor de wedstrijd in te zwemmen. Dit resulteerde dat met name in de beginfase van de wedstrijd voor velen de bodemtijd nog niet optimaal was. Desondanks wisten we met 4-0 de rust in te gaan. In de tweede helft hebben we ups en downs gehad maar kijken uiteindelijk toch tevreden terug op de 8-2 winst. 

3,5 uur later was het gelukkig tijd voor het tweede en laatste potje van de dag. Baracuda stond met wit aan de andere kant van het bad op ons te wachten. Baracuda is vorig seizoen een plaats boven ons geeindigd, we wisten dat dit een zware pot ging worden. Al vrij snel werd het 1-0 voor ons door een mooie uitbraak. Helaas werd Baracuda hierdoor extra op scherp gezet waardoor wij al snel twee tegendoelpunten kregen. Na een time-out wisten wij ons weer goed te herpakken en hebben we de wedstrijd met een 5-3 winst kunnen afsluiten. Zoals verwacht was dit een zwaar bevochten overwinning. 

Kortom hebben we voldaan aan onze doelen om ook deze speeldag weer met 2 overwinningen naar huis te gaan. Gezien de lange wachttijd tussen wedstrijd 1 en 2 hebben we als team op verschillende manieren onze tijd besteed. Hieronder een aantal sfeerimpressies daarvan. Vol goede moed gaan we ons voorbereiden op de 3e speeldag die op 13 januari 2019 zal plaatsvinden. Iedereen bedankt voor zijn/haar inzet vandaag! 

Groetjes Sven

Zondag 18/11 was de 1ste competitie wedstrijd voor het 2e team van Astacus.
Het 2e team bestaat eigenlijk uit de restanten van het jeugd team van vorig jaar aangevuld met enkele half senioren en een verloren coach op leeftijd. Noemenswaardig is dan ook dat er een leeftijdsverschil van bijna 40 jaar in het team zit.
Als de oudste van het team heb ik de eer om als eerste een verslagje te schrijven. Het was trouwens ook mijn allereerste competitie wedstrijd in deze sport en om eerlijk te zijn keek ik er wel een beetje tegenop. Mijn bodemtijd tijdens de rally is gewoon nog niet goed genoeg.
We moesten pas om 16 uur aantreden dus iedereen stond er uitgeslapen bij behalve Dana en Siem. Patrick gaf mij tijdens het omkleden nog snel een spoedcursus in “tekens van de scheids als je eruit gestuurd word”. Maar
het werd mij nog veel duidelijker toen Patrick het in de wedstrijd woord bij daad voegde en naar de stoel werd verwezen. Kei goede tip, ga ik zeker nadoen, want ik kan mijn rust onder de wedstrijd goed gebruiken.
Eerste wedstrijd was best spannend want we wisten steeds de achterstand weer een beetje bij te benen, waardoor we eindigde op een verdiende stand van Astacus-Argonauta 3-5. Onze eindconclusie was dat we onze verdediging redelijk op orde hadden en ook mede door onze vechtlust we deze prestatie hadden neergezet.
De 2e wedstrijd pakte voor ons goed uit Astacus-Calypso 6-1. Calypso was een wat oudere en stugge tegenstander waardoor er in de wedstrijd veel werd “afgezwaaid” (=afgefloten). Het verschil werd gemaakt door onze spitsen die ondanks het duw en trekwerk een baan naar de doelbak wisten te vinden.
Vooruit kijkend zullen we dit niveau wel niet hoog kunnen blijven houden omdat naar verwachting enkele huidige teamleden mogelijk doorstromen naar het 1ste team. Maar wie weet, ons team is wel erg gezellig (altijd naar de Mc D) en misschien willen ze daarom wel blijven
Gerard

Een Zuyderlander met meerdere talenten! Drie jaar geleden kwam OK-assistente Ellen Hondong nog terug met een zilveren medaille. Vanaf 19 juli gaat ze met het Nederlands team in Canada op jacht naar goud tijdens het WK onderwaterhockey. De verwachtingen zijn hooggespannen. ‘Ik heb er echt veel zin in.’

Ellen werkt als operatieassistente op locatie Sittard-Geleen. ‘De combinatie met werk is nog weleens zwaar’, geeft ze toe. ‘Maar het is wel ontzettend uitdagend en mijn collega’s op de OK steunen mij altijd enorm. Ik train bij een vereniging in Maastricht maar we spelen bijvoorbeeld in Zeist. De wedstrijden op het WK in Quebec zijn worden gespeeld in een driemeter-bad. In de voorbereidingen trainen we dan ook in deze speciale baden door heel Nederland.’
De ambitie is om op een zo hoog mogelijk niveau te blijven spelen. ‘Je krijgt veel motivatie uit de verhalen en het samenspelen met de andere meiden’, aldus Ellen, die de jacht op de WK-titel heeft geopend. ‘Of de titel echt realistisch is valt nu nog moeilijk te zeggen. De teamselectie van onze concurrenten verschilt namelijk per jaar. We gaan in ieder geval met een goed gevoel richting Quebec. Ik heb er echt zin in’, besluit ze.