Na eerst een demo onderwaterhockey te gegeven te hebben in het heropende openluchtbad van Geulle, de traditionele ende (vereniging)jaar BBQ. Dit keer Cadier en Keer. Er zijn owh-ers die ook dan nog niet uit het water kunnen blijven.
Monthly Archives: juni 2015
ASTACUS wint Sate-tournooi in Delft
Zaterdag 20 juni 2015
2 Belgen en 5 Nederlanders zaten samen in een auto en reden 2 uur lang tot ze in Deft aankwamen. Onderweg kreeg Roger een slapende rechter bilspier, Lieke moest haar benen vanop de achterbank strekken en Sven zeurde dat hij zijn eten moest hebben en anders niet snel kon zwemmen.
Eens aangekomen in Delft sloten Johan en Wijnand zich aan bij het groepje Limburgers. Hockeyen in een klein maar zeer diep (3,60m) bad is niet niets. Onze eerste wedstrijd was tegen de Dames U23 en Roger mocht als kapitein beslissen in welke kleur Britt ging spelen. Ze sloot zich bij de dames aan en we wonnen met 4-0 van hun.
De tweede en laatste wedstrijd van de voorronden was tegen de veteranen van Aqua Viva. Met een wedstrijd van 5 min maakte we 7 goals waarvan 2 in de laatste 40 seconden.
In de top poule namen we het op tegen Dordrecht, HRB, Aqua Delfia en Baracunda met volgende uitslagen:
Astacus 5 – Baracuda 1
Astacus 5 – HRB 0
Astacus 6- Aqua Delfia 0
Astacus 2 – Dordrecht 1
Deze laatste was ook de finale want zowel Astacus als Dordrecht hadden alle wedstrijden gewonnen. Voor de deze laatste wedstrijd kregen we nog een motivatiespeech van Raymond: ‘mijn kast staat al vol met 2e plaats prijzen, er is geen plaats meer voor nog een 2e plaatsprijs’. Dordrecht maakte de eerste goal, ietsje later maakte Astacus de gelijkmaker, en even daarna nog een goal van Astacus. de laatste 20 seconden lagen ze voor onze goal maar het was Dordrecht niet gelukt om 2-2 te maken van de score. Astacus wint het tournooi!
Na afloop waren er, zoals het tornooi zijn naam draagt, satés voor iedereen! Roger en Sven aten elk 19 satés. Roger nam er nog ééntje mee voor de lange terugweg naar het verre Limburg.
Katrien Verbakel
Astacus op Limburgse kampioenschappen te Bilzen
Limburgs kampioenschap
Om bij het begin te beginnen moeten we eigenlijk al een aantal weken voor het LK zijn. Gesproken wordt op de trainingen wie deel gaan nemen. Wie zijn er beschikbaar. Conclusie: Raymond, Roger, Niels, Sven, Ilse en Lieke moeten Astacus gaan vertegenwoordigen op het welbefaamde Limburgs kampioenschap!! Daarnaast hadden we nog een nieuwe aanwinst voor de elite: Jelle! Zijn eerste elite experience.
Nadat het team compleet was moest er bedacht gaan worden hoe we die titel gingen veroveren. Zo fanatiek als een aantal zijn, ik denk niet dat ik namen hoef te noemen (Raymond…), werd besloten een heuse tactiekbespreking te houden. De vrijdag voor het LK kwamen we allemaal samen bij Lieke. Roger had uiteraard zijn vertrouwde magneetbordje mee. Jelle keek z’n ogen uit over wat er allemaal besproken werd.
Onze zwaarste tegenstander zou Orca A zijn. Zij hadden Frédéric als extra toevoeging en waren op volle sterkte. Er werd gedacht over wie op welke positie zou gaan liggen en wat daarbij onze beste tactiek kon zijn. Een wissel systeem werd bedacht. En zover dat kon na twee weken niet zwemmen in verband met de meivakantie waren we er “redelijk” klaar voor.
Zondag17 mei… De dag des onheils. Sven meldde zich ‘s ochtends in de speciaal voor het LK aangemaakte App groep dat hij de griep had.. Hij kwam wel maar hij was niet op volle sterkte.. Zelfs een slashake zou hem niet kunnen redden. Iedereen was op tijd in het zwembad aanwezig en al snel kwamen we tot de ontdekking dat de eerste wedstrijd direct de belangrijkste was. Astacus vs Orca A.
Meer dan op tijd beginnen met inzwemmen en hopen dat deze formatie elkaar goed zou aanvoelen konden we niet. De eerste paar minuten hielden we goed stand.. En het duurde een hele tijd tot de eerste goal viel.. Helaas viel die tegen ons, 0-1.. Het leek wel of Orca dit nog meer nodig had om open te barsten. Ze zwommen alsof hun leven ervan af hing en vulden alle gaten op. Hoe goed Astacus ook z’n best deed, en dat deden ze zeker, Orca A was gewoon een tandje te sterk. We hebben het ze niet al te gemakkelijk gemaakt en we wisten nog twee goals voor ons te maken waar ze toch nog enigszins van ondersteboven waren. Uiteindelijk verloren we met een goede 2-9. De eerste wedstrijd in deze formatie was een feit. Hierna volgden nog twee wedstrijden, een tegen Orca B en tegen onze vrienden van Koraal Genk. De kraker hadden we gehad maar we waren natuurlijk te trots om hen beiden niet even een poepie te laten ruiken. En dat deden we. Tegen het team van Orca B speelden we een keurige 14-0. Enkele keren kwamen ze gevaarlijk dicht bij de goal, maar we hebben ze eruit weten te houden. Tegen Koraal Genk ging het nog iets soepeler. Of wij inmiddels meer aan elkaar gewend waren of dat Genk een mindere partij voor ons was laat ik in het midden..Om het een beetje uitdagend te houden, waren het alleen de voorspelers Ilse en Lieke die mochten scoren en moest er na de start puck eerst naar achter gespeeld worden. Deze tactiek was helaas niet van voldoende kwaliteit om Genk helemaal uit de goal te houden. En zij wisten dan ook een puntje te snoepen met een uiteindelijk eindstand van 14-1.
Na deze drie wedstrijden zat het Limburgs Kampioenschap gedeelte er al weer op. Maar we waren niet voor niets naar Bilzen afgereisd. Onze vrienden hadden namelijk voor de middag een mix toernooi bedacht. Alle teams werden verdeeld in 4 kleuren. En zo werd er samen gespeeld met onze collega’s van Orca en Genk en enkele buitenstaanders die het leuk vonden om een middagje te hockeyen (Wijnand). Een leuke manier op elkaar beter te leren kennen en om nog een lekker middagje te hockeyen met enigszins gelijkwaardige teams. Slechts een wedstrijd is 6-0 geworden en de rest waren het teams die zeker aan elkaar gewaagd waren. Een leuk experiment dus met een geslaagd resultaat.
Kortom, tweede van Limburg na een spannende openingswedstrijd en een lekker middagje hockeyen. Wat wil een mens nog meer? Precies, eerste van Limburg… Tot volgend jaar. REVANCHE!!
Kopje onder met: Dana
Kopje onder met….Dana
Dana, stel je eens even voor?
Nou, mijn naam is Dana, ik ben 15 jaar, ik zit op 4 VMBO.
Ik woon in Born samen met mijn vader, moeder, mijn broertje en we hebben een kat.
Je krijgt binnenkort de uitslag van je eindexamen, denk je dat je geslaagd bent? En wat ga je voor vervolgopleiding doen?
Ja, ik hoop dat ik geslaagd ben, ik ben er niet zeker van, het kan ook best op ’t randje zijn. Als ik geslaagd ben ga ik na de zomer beginnen aan de opleiding verpleging en verzorging in Sittard. De school, zit aan het Orbis Medisch Centrum vast en de kans is dan ook groot dat ik in Orbis mijn stage kan gaan lopen.
In 2009 ben je lid geworden van Astacus, ben je gewoon door je vader besmet met het OWH virus, of wat vind je zo leuk aan onze sport?
Mijn vader nam me gewoon mee en ik dacht ook wel laat ik het eens proberen. Ik ben toen samen met Anouk begonnen. Pap heeft me natuurlijk wel een beetje gepusht, maar daar ben ik nu wel blij mee.
Je hebt ook gehandbald, waarom ben je daar mee gestopt?
Ik heb inderdaad 7 of misschien wel 8 jaar gehandbald. Waarom ik daar mee gestopt ben, nou het team en de hele sfeer, dat was niet echt mijn ‘ding’. De wedstrijden die we speelden waren niet fijn, er werd zelfs gevochten, op het veld en na de trainingen. Niks voor mij, daar voelde ik me niet thuis.
Wat vind je niet leuk aan OWH?
Het onderwaterhockeyen vind ik heel erg leuk, een minpunt is de reistijd, de afstand die we telkens moeten overbruggen om toernooien te spelen of bv de gezamenlijke trainingen in Zeist of Dordrecht.
Van wie heb je liever training, van Roger, Raymond of Veerle?
Dat maakt me niet veel uit, alle trainers hebben iets leuks, bij Raymond moeten we meer zwemmen, bij pap vind ik de oefeningen meer specifiek en de trainingen van Veerle zijn ook leuk, zij is inmiddels een ervaren speelster. Ik vind het juist leuk, dat de trainingen daardoor zo gevarieerd zijn.
Wat vind je het leukste gedeelte van de training: Conditie/techniek/spel?
Conditie!!! (zegt Dana meteen, met een big smile).
Op welke plek lig je het liefst?
Rechts voor
Ben je daar ook op je best?
Dat denk ik.
Is iemand van de club een groot voorbeeld voor je?
Sowieso mijn vader, hij is er erg goed in, hij speelt ook al heel erg lang!
Denk je of hoop je dat je ooit zo goed zult worden als je vader? Of misschien wel beter?
Neen, antwoordt Dana volmondig, ik hoop dat ik ooit een beetje in de buurt kan komen.
Stel dat je een wens mag doen, welke ‘owh skill’ zou je meteen onder de knie willen hebben?
Uhm…. Oei…. Dan denk ik dat ik ver(der) zou kunnen schieten en sneller kan reageren op situaties.
Je bent sinds kort officieel lid van het nationaal team dames U19, hoe zijn de trainingen daar?
Bij deze trainingen oefenen we vooral het samenspel. Conditie en techniektraining mag je binnen je eigen club proberen op te krikken. De samenwerking daar ontbreekt het nog al eens aan en dat proberen we te verbeter op de schaarse momenten dat we bij elkaar zijn.
Op welke plek speel je bij dat team?
Rechts voor.
Hoe sterk ben je t.o.v. de andere dames?
Ik ben niet de jongste, maar ook niet de oudste en ik zou zeker graag sterker willen zijn.
Waarom denk je dat ze jou hebben uitgekozen om mee te mogen naar de WK in Spanje?
Misschien heb ik dat wel verdiend vanwege mijn inzet. Ik kantuurlijk ook wel een beetje hockeyen maar als er training is, ben ik er ALTIJD!
Wat hoop je met het U19 team te bereiken in Spanje?
Ik hoop dat we leuke wedstrijden zullen hebben en dat we ook een wedstrijd zullen winnen. Binnenkort komt het U19 team uit Engeland en dan spelen we nog oefenwedstrijden. Ze lijken wel veel sterker dan wij, ze zijn ook erg gespierd. Het team van Nieuw Zeeland schijnt ook erg sterk te zijn.
Het toernooi is van 5 tot 15 augustus, ik heb er zin in en daarna vlieg ik nog met pap terug naar Italië voor een weekje vakantie.
Je moest onlangs naar sportkeuring voor dit team, daar was je zenuwachtig voor, ? hoe is het verlopen?
Och, de keuring stelde niet veel voor, ik kreeg wel bij een onderzoekje allemaal zuignappen opgeplakt.
Dat is waarschijnlijk een hartfilmje geweest?
Ja dat zou kunnen, maar alles was goed. Hij merkte wel op, dat ik niet zo lenig was, ik kwam niet met de vingers aan de grond, je weet wel als je rechtop staat en dan met je vingertoppen naar je tenen.
Je moet kiezen:
Zwart of wit?
Zwart
Conditietraining of puckoefeningen?
Conditietraining
Astacus of DamesU19
Dat zal altijd Astacus zijn, daar ben ik tenslotte begonnen.
Astacus wenst Dana natuurlijk heel veel succes op het WK deze zomer.