Eindelijk, na jaren was gister dan het moment dat Astacusweer deel ging nemen aan de Nederlandse competitie en wel in de eerste klasse. Vol goede moed begon onze dag om 08.00 met het vertrek vanuit de carpoolplaats in Urmond. Eenmaal aangekomen in het zwembad in Zeist stond er voor 5 personen van ons team de taak om de eerste wedstrijd te scheidsen. Meteen na het scheidsen van het eerste potje, was het de beurt aan onszelf. Watervrienden Hoofddrop stond als eerste op het programma. Een belangrijke wedstrijd aangezien Watervrienden Hoofddrop vorig jaar als voorlaatste is geëindigd. Wanneer we van hun zouden winnen kunnen wij er stiekem van uit gaan dat we een goede kans maken om niet als laatste te eindigen in de eerste klasse.
Exact om 10.55 begon onze wedstrijd. Al vrij snel werd het 0-1 voor Watervrienden Hoofddorp. Shit! We zullen toch echt beter ons best moeten doen om het niet 0-2 te laten worden. Bij iedereen van het team viel dit kwartje gelukkig op tijd waardoor wij uiteindelijk met een mooie 7-2 hebben gewonnen. Yesssss, die is binnen. Na de wedstrijd hadden we een evaluatie over de wedstrijd. Vervolgens moesten wij 2 uur lang wachten voordat de 2e wedstrijd op het programma stond. De ene persoon gaat langs bij bekende spelers die ook aanwezig zijn in het zwembad, de andere die luister lekker wat muziek en weer een andere speelt een leuk spelletje HallieGallie. Iedereen deed zijn of haar ding waar hij/zij zich prettig bij voelde. Na 2 uurtjes wachten was het dan weer zo ver: wedstrijd nummer 2 stond op het programma en wel tegen GOV 1. Een team dat bestaat uit volwassen mannen die zeer puck-vast zijn en tot wel 4 meter ver kunnen schieten. De enige manier hoe wij deze tegenstander konden verrassen was door onze snelheid in combinatie met onze conditie. Helaas hebben wij niet ons spel kunnen spelen waardoor wij uiteindelijk met 4-7 hebben verloren. Geen slechte wedstrijd maar helaas niet helemaal ons spel kunnen spelen. Ook deze wedstrijd hebben wij na afloop geanalyseerd zodat we verbeterpunten konden meenemen naar de laatste wedstrijd tegen Barracuda. Tussen de 2e en 3e wedstrijd zat een goed anderhalf uur, voldoende tijd om op te laden voor de laatste wedstrijd. Barracuda, een team met zowel snelle zwemmers als met technische hockeyers dus een moeilijke tegenstander. Helaas is het ons niet gelukt om te winnen maar kunnen we wel terugkijken op de beste wedstrijd van de dag. Iedereen speelde goed samen en er zijn een paar mooie acties uit gekomen. De eindstand is 1-10 geworden.
Terugkijkend was het een superleuke dag waarbij iedereen dingen heeft kunnen leren. Astacus heeft haar visitekaartje afgeven en de teams kunnen zich gaan voorbereiden op een sterker Astacus de volgende speeldagen. Iedereen bedankt en ik kijk uit naar de volgende wedstrijden die we samen gaan spelen!
Sven van Etten

Op zondag de 3e juli hadden we het plan gevat om op een andere manier dan middels de ‘gebruikelijke’ BBQ het seizoen te eindigen.

Op een steenworp van het oude bekende Steinerbos zwembad ligt een mooie midgetgolf baan waar we bovenwater onze stick handeling zouden gaan testen. Een makkie immers nu kunnen we ademhalen, het grootste excuus valt nu weg!

Nadat de tachtig plus eigenaar ons haarfijn de spelregels uitlegde met de serieusheid van een schaaktweekamp tussen Karpov en Kasparov, konden we ons op de holes gaan uitleven. In 5 groepen van allerlei pluimage gingen we aan de slag. Verdeeld met ouders/broers/zussen/kinderen van en echtgenotes hebben we een super gezellige middag gehad. Twee hele kleine regenbuitjes (een owh activiteit zonder nat te worden kan natuurlijk niet) konden de pret niet drukken. Zoals jullie kunnen zien in de bijgevoegde foto’s was het voor de meesten écht ontspannen

Onze dames stonden er op hun Paasbest op, dus met tasje, je weet immers nooit hoe de dag vordert en wie je tegenkomt,

en dan is er zoals áltijd één bloedfanatieke speler die onder het mom van ontspanning de winst wil pakken…..

Na het golfen zijn we naar Geulle gereden om daar lekker te gaan uiteten en een ijsje te smikkelen. Net vóór het eten werd de prijsuitreiking gedaan en werden de medailles verdeeld (sommigen konden anders van de spanning niet gaan eten). Wat opviel was dat alle individuele nummers gewonnen werden door Niet-onderwaterhockeyers, maar goed het was voor lol hé Tamara, winnaar van de hoogste score, de meeste hole in ones en het beste team.

Daarna hebben we ons het eten en het ijs lekker laten smaken en kwam er, nadat we uitgelachen en verteld waren, een eind aan deze zeer gezellige dag.

De eerste wedstrijd speelt Astacus tegen Argonauta (Breda). Hierin spelen een aantal zeer ervaren hockeyers. Argonauta neemt een voorsprong met 4 doelpunten, hierna komen we eindelijk iets beter in ons spel. Desondanks verliezen we met 5-7.

De wedstrijd tegen Calamari (Groningen) verloopt al veel beter vanaf het begin. Na een voorsprong opgebouwd te hebben (6-0), neemt iedereen gas terug. Eindstand 9-3.

De organiserende club (Galathea) heeft 2 teams ingeschreven, waarvan het team Je Moeder met 5-3 wordt verslagen.

Ook de volgende wedstrijd tegen Aqua Delfia wordt met dezelfde cijfers gewonnen, 5-3.

De wedstrijd tegen het andere team van Galathea (Je Zusje) werd een hele spannende. Binnen enkele minuten staan we achter met 0-2. Als daarna ook een speler met 2 minuten eruit wordt gestuurd, loopt de achterstand op tot 0-4. Als het team weer compleet scoren we eindelijk, 1-4.
Hierna valt al snel 2-4, waardoor we meer vertrouwen krijgen. De tegenstander wordt ook onrustiger. En inderdaad, we buigen de achterstand om in 4-4. Met de laatste krachtinspanningen en in de laatste minuut scoren wij 5-4! Gewonnen!

Als laatste spelen we tegen onze provinciegenoot ZON. Hoewel ZON zeer sterk begint, winnen we deze wedstrijd met 6-0.

Einduitslag:

1. Argonauta
2. Astacus
3. Je Zusje
4. Je Moeder
5. Aqua Delfia
6. Calamari

Helaas missen we vandaag enkele spelers, maar het team speelt steeds beter samen.
Onze eerste wedstrijd is tegen Argonauta 2, waarbij het afwachten is welk team Argonauta samengesteld heeft. Het begin is goed, wij maken de eerste en tweede goal, 2-0! Hierna begint Argonauta steeds beter in zijn spel te komen. Zij maken de aansluitingstreffer en dringen ons terug op onze eigen helft. Gelukkig weten we het vol te houden tot het eindsignaal.

En dan u tegen Argonauta 1. Weer starten we goed aan de wedstrijd, 1-0. Maar Argonauta komt terug. Ze scoren 3x achter elkaar, iedere keer via een uitbraak. Gelukkig maken we de aansluitingstreffer 2-3, maar doordat we nu een wissel minder hebben, kunnen we niet meer scoren. Argonauta doet dat wel, eindstand 2-5.

Na de 2 sterkste tegenstanders gehad te hebben spelen we eerst tegen Njord 2. Dit wordt 7-2, waarbij de 2 tegendoelpunten niet nodig waren. Wel was er een mooi doelpunt door vanaf de startpuck direct te scoren met een mooie solo.

De laatste wedstrijd tegen VRB. Volgens mij zat iedereen te slapen, want VRB scoort als eerste; 0-1 achter! Na een kleine stemverheffing van mij en onderling commentaar, werd hierna wel goed samengespeeld: 8-1

De stand tot nu toe:

Alles is nog mogelijk op de laatste competitiedag!!

Dag 4 van de Belgische competitie werd gespeeld door onze team captain Roger, Dana, Lieke, Remco, Ellen, Bart en natuurlijk ikzelf.

Dag 4 startte voor ons team om 13:42 tegen de Zuunse karpers.
Normaal gezien is de eerste wedstrijd een beetje een tegenvaller voor sommigen, en word er niet op ons allerbest gespeeld. Maar deze wedstrijd tegen de karpers ging verassend goed de eerste goal viel al binnen de eerste paar minuten van de wedstrijd. Er werd uiteindelijk een eindscore van 3-1 behaald, wat ons zelfvertrouwen natuurlijk een boost gaf! Direct na de wedstrijd zijn Sven en ik direct bij ons veld gebleven om de wedstrijd van Mantis tegen BUWH1 te scheidsen.

Onze tweede wedstrijd werd gespeeld tegen onze Belgische vrienden van het Orca bilzen A team. Echter waren wij niet opgewassen tegen het niveau van Orca A. Ter verzachting hebben wij gebruik gemaakt van 2 leden van het Orca bilzen B team, namelijk Katrien en Magali. Zij hebben onze nederlaag net even iets minder vernederend gemaakt dan dat het zou worden. Wij hebben redelijk wat weerstand kunnen bieden in de wedstrijd en hebben de wedstrijd afgesloten met 0-7.

Direct daarna hebben wij een wedstrijd gespeeld tegen CVD. Deze wedstrijd was niet bepaald moeilijk aangezien wij net op het niveau van Orca gespeeld hadden en ondertussen al helemaal opgewarmd waren. Er werd enorm goed samengespeeld en de goals werden mooi afgemaakt. Kortom weer een wedstrijd die wij tevreden hebben afgesloten met een score van 4-1

De wedstrijd hierna werd afgelast omdat BUWH2 niet aanwezig kon zijn met hun team. Daardoor hadden wij een lange pauze om op adem te komen en even iets te eten en te drinken. Mede door dit voorval moesten wij de wedstrijd van BUWH1 tegen CVD maar liefst een heel team van scheidsrechters leveren. Lieke en Ellen waren de 2 waterscheidsrechters ik stond aan de kant en Dana stond mij bij met de puntentelling en alle administratie van de wedstrijd.

Na onze lange pauze moesten wij weer het water in voor een wedstrijd tegen onze meest gewaagde tegenstander BUWH1. Deze wedstrijd verliep stroef en onze versterking van het Orca B team mocht helaas niet baten. Het team van Brussel speelde ons helaas met teveel gemak eruit, wat voor enige frustratie zorgden bij sommigen van ons team. Ook deze wedstrijd werd afgesloten met een nederlaag van 0-7

Tenslotte kwam onze laatste wedstrijd tegen Mantis. De wedstrijden met Mantis zijn altijd leuk dit team heeft namelijk ongeveer hetzelfde niveau als ons. Dit team speelde heel erg fair en het ging zeer gelijk op de hele wedstrijd, ik had een aantal wedstrijden ervoor mijzelf al afgevraagd hoe ik nou het beste de startpuck kon winnen en behouden en met een idee van lieke en een hele mooie samenwerking van het team werd de startpuck omgetoverd in een hele mooie goal. Dit was een hele fijne wedstrijd en een mooie afsluiter van de dag. De wedstrijd is afgelopen met een 4-3 winst voor ons.

Deze onderwaterhockey dag hebben wij tevreden en denk ik ondertussen traditiegetrouw deze Belgische competitie? afgesloten met een lekkere frietburger 😀

Jelle

Zondag 31 januari 2016, de dag van de derde Belgische competitieronde in Antwerpen. Onder leiding van Roger Cox, doken Sven, Bart, Ilse, Dana, Siobhan, Lieke en ikzelf met volle overtuiging onder water om de Belgische collega’s naar de oppervlakte te verjagen. Nu is mijn ervaring binnen de onderwaterhockey wereld beperkt, maar opvallend genoeg was Astacus wederom het meest divers qua teamsamenstelling. Hoewel wij op de ranglijst in de onderste regionen verblijven waren wij zonder enige twijfel het gezelligste team! Ons doel was dan ook om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten en op zijn minst één wedstrijd te winnen. Na mijn eerste competitieronde op 22-11-2015 had ik zelf ook een tweetal persoonlijke doelen. Ten eerste, “Voorkomen is beter dan genezen”, dus knallende hoofdpijn met de daarbij gepaarde gaande misselijkheid werd ten koste van alles bestreden ter bescherming van mijn zeer begeerde “Frietburger” die ons in het vooruitzicht was gesteld. Ten tweede, scoren!
Zeven loodzware wedstrijden stonden ons te wachten, het merendeel in het diepste wedstrijdveld. Met onze onbetwiste en krachtige strijdkreet: “Bollie Bollie Bollie…Gaas op dea Lollie!” werd onze eerste tegenstander, Brussel 1, geïntimideerd. Althans, dat was de bedoeling. Ondanks krachtig verzet en mede door tactisch spel van onze kant, werd de schade beperkt gehouden tot een 0-5 verlies. Een ingecalculeerd verlies, want de teams Brussel 1 en Orca A zijn de sterren die er met kop en schouders bovenuit steken. Na een korte pauze waren Astacus en CVD aan elkaar gewaagd, maar in de tweede helft hadden de spelers van Astacus toch de langste adem. Met name Sven van Etten, onze pijlsnelle super rivierkreeft, was een ware plaaggeest voor de tegenstander waardoor er met 5-2 werd gewonnen. Gesterkt door deze winst begonnen we aan de derde wedstrijd tegen de mannen van Mantis. Deze heren bleken helaas zowel letterlijk als figuurlijk een maatje te groot, iets dat Roger duidelijk gevoeld heeft aan zijn (bloed)neus na een fikse elleboogstoot. Er werd met 0-7 verloren. Het was ook in deze wedstrijd dat de voorhoofdsholten van Ilse niet meer beneden de 2 meter diepte kwamen zonder het gevoel te geven dat haar hoofd ging exploderen. Een zorgelijke ontwikkeling voor de nog resterende wedstrijden. Ondanks deze tegenslagen werd er opgewekt en met volle vaart gestart aan de volgende wedstrijd en was het tijd om de uitslag op het scorebord eens om te draaien. In een solide wedstrijd werd Brussel 2 met een stevige 7-0 verslagen!
Na een halve dag snorkelen was het team in evenwicht met 2x winst en verlies. Half gedrogeerd met neusspray, Paracetamol en Ibuprofen bleef Ilse dapper doorgaan. Het mocht helaas niet baten, vanaf de vijfde wedstrijd werd besloten om de strijd te continueren in de gelederen van Orca B die hun wedstrijden in een ondieper veld afwerkten. In ruil kregen wij versterking van onze vrienden Davy, Katrien en Patrick. Dit was geen overbodige luxe tegen Orca A, maar ondanks extra man- en vrouwkracht werd deze wedstrijd met 1-10 verloren. Steeds vermoeider moesten hierna nog twee wedstrijden worden afgerond. De voorlaatste strijd tegen Epo A was een gelijkwaardig gevecht waar Epo nipt aan het langste eind trok, de stand werd 1-2.
De Zuunse Karpers kwamen als laatste naar voren als opponent. Nog eenmaal volledig opgepept door onze strijdkreet “Bollie Bollie Bollie…Gaas op dea Lollie!” doken we onder water. Wederom een zeer gelijkwaardige strijd waarin beide teams over en weer kansen kregen. Bij een stand van 2-2, na goed voorbereidend werk van ons middenveld, werd ik via een pas van Sven gelanceerd richting de goal. Met de puck aan mijn stick zwom ik richting de goal, waakzaam op tegenstanders die mij ieder moment nog in de weg konden gaan liggen. Gelukkig hadden de Karpers geen achtervolging ingezet, want vlak voor de goal gleed de puck onder mijn stick door en bleef steken tegen de rand van de doelbak. Onder het motto “Want drin is drin en jool is jool, zal miech ejaal zieë wie ze vool” worstelde ik de puck alsnog het doel in! Helaas niet de winnende, maar voor mij zeker de meest memorabele, de eindstand werd 3-3. Na het laatste fluitsignaal verlieten we Antwerpen met opgeheven hoofd op weg naar onze hoofdprijs van de dag, de “Frietburger”!

Mission accomplished!

Op deze 2de competitie dag moesten we eerst een beslissing wedstrijd spelen tegen G.O.V. De winnaar gaat vervolgens naar de poule A en de verliezer naar poule B. Ik zou een lang verhaal over deze wedstrijd kunnen houden maar, om maar meteen met de deur in huis te vallen, wij hebben ons geplaatst voor poule B.

Ergens waren we toch wel een beetje verrast door deze uitkomst. We hadden onze kansen namelijk hoog in geschat, maar met uitslag van 8-0 tegen, is er toch duidelijke sprake van een inschattingsfout.

 
Onze eerste wedstrijd in Poule B, tegen VZV Njord 2, begon chaotisch. De organisatie had geen tijd voor ons ingeroosterd om te wisselen van cap en sticks, waardoor de helft van ons team nog op de kant stond tijdens het klinken van het start signaal. Misschien was het juist hierdoor, of omdat wij nu in het wit speelden ipv zwart bij het vorige potje,….. of misschien is dat wel allemaal bijgeloof….. en waren wij gewoon beter want we sloten deze wedstrijd winnend af met 5-0.

 
Kijk, daar kun je mee thuis komen. En natuurlijk kunnen boze tongen nu fluisteren: 1 zwaluw maakt nog geen zomer, maar in het volgende potje tegen tegen Argonauta 2 wonnen we ook met 4-0 en wat dacht je van onze winst tegen VRB die we gepakt hebben met 9-1. Ja, als we schoenen aan de voeten hadden gehad, hadden we er zeker naast gelopen.

 
Maar het tij werd gekeerd. Argonauta 1 bleek een gelijkwaardige tegenstander te zijn. Tijdens de wedstrijd werden de punten netjes verdeeld; om de beurt tikten we ieder een puntje bij. Het leek erop dat het eindsignaal zou bepalen naar welke kant het kwartje zou gaan vallen. Maar toen kregen we een strafpuck tegen. Welliswaar een dubieuse beslissing van de scheidrechter, maar deze constatering maakt geen verschil in het feit: puck tegen. We verliezen de wedstrijd nipt met 4-3.

 
Samenvattend kun je zeggen dat, nadat we de andere teams uit poule A hebben mogen aanschouwen, poule B een nog niet zo slechte uitkomst is geweest. Ik denk dat we ons kunnen plaatsen in de hogere regionen van deze poule en dit geeft de coach de kans om wat meer te experimenteren met de opstellingen.

door: Gerard Rietjens (De Peddemoeek Weert)

3de competitie dag is op 17 jan 2016.

Voor onze wedstrijd zongen we met z’n allen luidkeels: “Wie is lelijk en heeft plezier? Lila! Lila!” Maar, mooi lila is niet lelijk. Want wat krijg je als je alle kleuren van de Nederlandse en Belgische vlag met elkaar mengt? Juist: lila! Dit kan geen toeval meer zijn zou je denken. Nou, dit is het wel. Ik kwam er net namelijk achter.

Toch vat deze yell (deels) mooi samen hoe we afgelopen zondag gespeeld hebben. Met plezier namelijk. Na de super eerste speeldag die we gehad hadden een paar weken terug, had ik toch deze dag weer wat gezonde spanning. Onze kaart met verrassingseffect was gespeeld en we wisten dat we weer sterke tegenstanders tegenover ons gingen krijgen. Ook waren we met een iets andere samenstelling dan de vorige keer. Dit keer konden Lieke en Lotte er helaas niet bij zijn, maar waren onze spitsen Iliana en Dana er gelukkig gewoon bij.

Onze eerste wedstrijd speelden we tegen Argonauta. In deze pot merkten we dat onze paar keer lila-training effect gehad hebben. We konden elkaar namelijk veel beter vinden dan de vorige speeldag en ook ik wist beter mijn positie te vinden als center. Er heerste een fijne rust in ons spel en dat heeft ons uiteindelijk gebracht tot een mooie 13 – 0 overwinning.

Na een tijdje rust tussen de wedstrijden met daarin teambespreking en iets met knetters en kanonnenvlees was het tijd voor onze tweede wedstrijd. Dit keer tegen Team West. Ik wist dat dit een spannende ging worden. En dat werd het ook. Na een spannende eerste helft waarin wij zeer zeker de toon gezet hebben, nam Team West dit op de tweede helft van ons over. We waren zeer zeker aan elkaar gewaagd. Het was een mooie wedstrijd, maar toch verloren we deze met 4 – 2.

Nu tijd dus om weer wat meer lila-uurtjes met z’n allen te maken, om ervoor te zorgen dat als we de volgende keer onze mooie badpakken uit de kast trekken, wij die toon vasthouden!

Geschreven door: Britt van Kruchten.

Zondag 22 november was het weer zover. Astacus mocht afreizen naar Antwerpen voor de tweede competitie dag van het Belgische seizoen.

Een deel van het team moest van tevoren competitie spelen in Nederland dus Astacus was niet op volle sterkte. De eerste wedstrijd waren ze dus slechts met 7 spelers. Remco Dinjens mocht op zijn verjaardag zijn debuut maken en was stiekem een beetje zenuwachtig.
 
De eerste wedstrijd was tegen Brussel 2. Na een mooie 2-0 voorsprong van Astacus was Brussel wakker geschud en begonnen ze toch een tandje harder te zwemmen. Helaas resulteerde dat in een 3-3 gelijkspel. Toch jammer als je initieel voor stond.

De tweede wedstrijd was tegen vriendenclub Orca uit Bilzen. Waar Astacus de vorige keer nog een doelpunt wist te maken, kwamen ze dit keer niet eens in de buurt van hun tegenstanders doel. Na een stand van 10-0 kwam dan gelukkig Roger Cox en consorten aangesneld. Echter ging toen net het eind signaal en een nederlaag was een feit.

De derde wedstrijd moest er direct achteraan tegen CVD. Dana Cox en Bart Smeets hadden nog nauwelijks hun cap op of moesten al het water in. Blijkbaar zorgde de komst van wat extra wisselspelers en de hectiek daar omheen dat het adrenaline level harder begon te stromen. Astacus wist met 8-1 te winnen. Een opluchting na de vorige wedstrijd.

Eén wedstrijd rust en toen mochten ze al weer aan de vierde wedstrijd beginnen. Op volle sterkte en met goede moed tegen EPO A. Helaas was dit weer een pittigere pot en werd er vanuit Astacus slechts een keer gescoord waarbij Lieke Claassen het halve bad over zwom met Remco in haar flank. De tegenstander wist 4 keer de goal te vinden.

Wedstrijd 5 zou weer een uitdaging worden om stand te houden. 10 brede Brusselse mannen tegen het Limburgse Astacus met minimaal 3 vrouwen in het water. Ondanks hun charmes hebben ze ze niet uit de goal weten te houden en met 12-0 had Astacus verloren tegen een van de favorieten.

De een na laatste wedstrijd tegen de collega’s van Mantis. Dat was weer knokken met gelijken, en dat zag je ook terug in de uitslag. Beiden wisten hun goal leeg te houden.
Dan was het om tien over zes toch echt tijd voor de laatste wedstrijd tegen de Zuunse karpers.

Veerle Stijnen besloot toch nog even een paar uur nachtrust te pakken voor haar nachtdienst, maar gelukkig was Pauline Verhage bereid om nog een laatste potje te knallen. Astacus heeft ze nog even laten zweten. Met een spijtige 0-3 hebben ze het moeten ontgelden maar achteraf vertelde een speler van de tegenpartij dat ze hoopten op een makkelijk potje maar dat ze bedrogen uitkwamen.

Kortom, het was een dag met pieken en dalen en voor jong en oud.

Dit artikel staat ook op www.leveninmaastricht.nl Klik hier!

Team Lila

Het debuut van de Limburgse Ladies, voor intimi LiLa, uitkomend onder de verenigingsnaam Astacus, vond plaats op zondag 8 november 2015.

Een gemengd team van Belgisch Limburgse dames en Nederlands Limburgse dames doet vanaf dit seizoen mee met de Nederlandse damescompetitie.

De meeste dames kenden elkaar al wel uit de onderwaterhockeywereld maar in deze formatie is er nog nooit gespeeld.

Enkele van de dames kwamen eerder al uit voor het Nederlandse nationale team en het Belgische nationale team. Met onze nieuwe, paarse, badpakken in de tas, vertrokken we naar het KNZB zwembad in Zeist.

De eerste speeldag heerste er een gezonde spanning. Iedereen was vooral erg benieuwd over wat we samen konden neerzetten. Met onze coach, Niels Balens, hadden we kort wat basisprincipes doorgenomen en toen was het al tijd voor het moment van de waarheid. De eerste wedstrijd was het aftasten wat is mijn plek in het team en in het spel, wat heb je aan je medespeelster, en hoe kunnen we elkaar versterken? Het was een partij waarbij we nipt op voorsprong kwamen en de eerste helft toch flink moesten knokken om deze voorsprong te behouden.

De tweede helft gingen we na een korte peptalk vlot van start en wisten we uiteindelijk met 5-2 te winnen van een geduchte tegenstander, namelijk de heersend kampioenen GOV! Een team met veel ervaren speelsters die zich goed vast wisten te bijten in de puck en het ons zeker lastig heeft gemaakt daar in de hoek van het zwembad, tot frustraties aan toe. De andere teams wisten natuurlijk niet wie we waren en waren volgens mij wat overdonderd over wat wij in huis hadden, en wij zelf volgens mij ook een beetje. Zoals onze coach het noemde: “de kaart met het verrassingseffect is gespeeld, nu weten ze wat ze kunnen verwachten”.

Nadat we de eerste partij geanalyseerd hadden en we elkaar tips hadden gegeven, was het tijd voor de tweede en laatste partij van deze eerste competitiedag. Een knallend begin en al snel stonden we met 1-0 voor. Na een fantastische actie van onze laatste “man” Ellen, die zo 4 speelsters voorbij zwom en een glansrijke goal maakte via de linker flank, konden we deze laatste wedstrijd maar op een manier afsluiten, een 12-0 overwinning op Dordrecht was een feit.
Iedereen heeft een fantastische dag beleefd en de team spirit en het enthousiasme zit er goed in. Een goede eerste start! Wij kijken uit naar de volgende competitiedag!