Zondag 18/11 was de 1ste competitie wedstrijd voor het 2e team van Astacus.
Het 2e team bestaat eigenlijk uit de restanten van het jeugd team van vorig jaar aangevuld met enkele half senioren en een verloren coach op leeftijd. Noemenswaardig is dan ook dat er een leeftijdsverschil van bijna 40 jaar in het team zit.
Als de oudste van het team heb ik de eer om als eerste een verslagje te schrijven. Het was trouwens ook mijn allereerste competitie wedstrijd in deze sport en om eerlijk te zijn keek ik er wel een beetje tegenop. Mijn bodemtijd tijdens de rally is gewoon nog niet goed genoeg.
We moesten pas om 16 uur aantreden dus iedereen stond er uitgeslapen bij behalve Dana en Siem. Patrick gaf mij tijdens het omkleden nog snel een spoedcursus in “tekens van de scheids als je eruit gestuurd word”. Maar
het werd mij nog veel duidelijker toen Patrick het in de wedstrijd woord bij daad voegde en naar de stoel werd verwezen. Kei goede tip, ga ik zeker nadoen, want ik kan mijn rust onder de wedstrijd goed gebruiken.
Eerste wedstrijd was best spannend want we wisten steeds de achterstand weer een beetje bij te benen, waardoor we eindigde op een verdiende stand van Astacus-Argonauta 3-5. Onze eindconclusie was dat we onze verdediging redelijk op orde hadden en ook mede door onze vechtlust we deze prestatie hadden neergezet.
De 2e wedstrijd pakte voor ons goed uit Astacus-Calypso 6-1. Calypso was een wat oudere en stugge tegenstander waardoor er in de wedstrijd veel werd “afgezwaaid” (=afgefloten). Het verschil werd gemaakt door onze spitsen die ondanks het duw en trekwerk een baan naar de doelbak wisten te vinden.
Vooruit kijkend zullen we dit niveau wel niet hoog kunnen blijven houden omdat naar verwachting enkele huidige teamleden mogelijk doorstromen naar het 1ste team. Maar wie weet, ons team is wel erg gezellig (altijd naar de Mc D) en misschien willen ze daarom wel blijven 🙂
Gerard

Een Zuyderlander met meerdere talenten! Drie jaar geleden kwam OK-assistente Ellen Hondong nog terug met een zilveren medaille. Vanaf 19 juli gaat ze met het Nederlands team in Canada op jacht naar goud tijdens het WK onderwaterhockey. De verwachtingen zijn hooggespannen. ‘Ik heb er echt veel zin in.’

Ellen werkt als operatieassistente op locatie Sittard-Geleen. ‘De combinatie met werk is nog weleens zwaar’, geeft ze toe. ‘Maar het is wel ontzettend uitdagend en mijn collega’s op de OK steunen mij altijd enorm. Ik train bij een vereniging in Maastricht maar we spelen bijvoorbeeld in Zeist. De wedstrijden op het WK in Quebec zijn worden gespeeld in een driemeter-bad. In de voorbereidingen trainen we dan ook in deze speciale baden door heel Nederland.’
De ambitie is om op een zo hoog mogelijk niveau te blijven spelen. ‘Je krijgt veel motivatie uit de verhalen en het samenspelen met de andere meiden’, aldus Ellen, die de jacht op de WK-titel heeft geopend. ‘Of de titel echt realistisch is valt nu nog moeilijk te zeggen. De teamselectie van onze concurrenten verschilt namelijk per jaar. We gaan in ieder geval met een goed gevoel richting Quebec. Ik heb er echt zin in’, besluit ze.

Zondag morgen na een goede kop koffie in huize cox gingen wij (Sven, Remco, Roger en ik) richting zeist.
Eenmaal aangekomen hebben Kristoff en Davy zich nog bij het team gevoegd en waren wij compleet. We waren maar met 6 spelers aangezien team LILA (Bestaande uit 5 spelers van ons team) in Spanje bij Euroclubs aanwezig was en Patrick helaas geblesseerd thuis moest blijven.
De eerste wedstrijd van de dag was voor ons om te scheidsen, waarna wij direct erna tegen Galathea moesten spelen.
Omdat wij met 6 spelers waren zijn de vaste positie’s veranderd. Kristoff en Remco hadden het voorfront onder hun hoede, Roger had positie nummer 3, Davy en ik hadden de buitenflanken en Sven heeft achterin als laatste man gespeeld.
De eerste helft was behoorlijk wennen aan de nieuwe positie’s van iedereen en vielen er aan beide kanten 1 doelpunt. De 2de helft hebben wij na een flinke peptalk en tips van Roger nog 5 doelpunten geland in de tegenstanders hun doel.
De 2de wedstrijd was tegen OSCD een waardige tegenstander waar wij in het begin van het seizoen 2-8 van hebben verloren. Voor de wedstrijd had coach Roger een geniale ingeving om de positie’s gewoon nog een keer om te gooien en met 3 voorspelers (Kristoff, Remco en ik) 2 middenspelers (Roger en Davy) en als laatste man Sven te spelen.
De wedstrijd begon prima en iedereen had de vaart en tactiek er goed inzitten, wat leidde tot een 4-0 voorsprong in de eerste helft. Dordrecht met een compleet team was redelijk makkelijk te bespelen door gebruik te maken van de snelheid die ons team heeft. In de 2de helft vielen er nog 3 doelpunten die de eindzege van 7-0 bepaalde.
Iedereen heeft hard gezwommen en dat heeft ook vandaag weer zijn vruchten afgeworpen.
Jelle Gorter