Laat in het hockeyseizoen wordt de laatste competitiedag gespeeld, waarbij we nog kans hebben op de titel in de B-poule. We hebben 2 punten achterstand op GOV, maar kunnen gelijk komen als we winnen. Daarna zal het aantal tegendoelpunten tellen.

Het begin is niet goed, we hebben maar 1 wissel. En tijdens de reis naar Zeist krijgt Jelle autopech.
Gelukkig kunnen ze doorrijden, maar zijn ze te laat voor de eerste wedstrijd.
Aangekomen in Zeist blijkt dat een club niet is gekomen, waardoor we de eerste wedstrijd kunnen verzetten.

Omdat er veel wedstrijden uitvallen, vragen wij Njord 1 om een vriendschappelijk wedstrijdje te spelen. Een speelveld was vrij en gelukkig vonden wij nog twee scheidsrechters die voor ons wilden scheidsen. Ondanks dat Njord 1 in een hogere poule speelt, maakten wij de eerste goal. We konden zelf nog een tweede maken, 2-0 voor ons. Nadat Njord compleet was (er miste 1 speler), ging het iets minder goed. Al snel maakte hun 2-1, en daarna 2-2. Toch een geslaagde wedstrijd.

Dan de eerste echte wedstrijd, tegen VRB. Hiervan winnen wij makkelijk met 6-0.
Hierna volgt de belangrijkste wedstrijd, namelijk Astacus – GOV.
De bedoeling was om met een andere begin opstelling het eerste doelpunt te scoren.
Dit mislukte waardoor we achter de feiten aanzwommen. GOV scoorde nog 3x, waarna we eindelijk iets terug konden doen. Hierna was de tijd op en won GOV met 4-1.

De wedstrijd tegen Argonauta 2 verliep beter, maar niet zo soepel als verwacht. We konden er maar een 3-0 overwinning uitslepen.

Dan de laatste wedstrijd van het seizoen tegen onze vrienden van Njord 2. Ondanks dat zij steeds beter gingen spelen in dit seizoen, wonnen wij toch makkelijk met 5-0.

Dus eindigen wij dit seizoen op de tweede plaats in de B-poule
Kleine troost, we hebben het meeste gescoord 🙂

Na eerst een demo onderwaterhockey te gegeven te hebben in het heropende openluchtbad van Geulle, de traditionele ende (vereniging)jaar BBQ. Dit keer Cadier en Keer. Er zijn owh-ers die ook dan nog niet uit het water kunnen blijven.

Zaterdag 20 juni 2015

2 Belgen en 5 Nederlanders zaten samen in een auto en reden 2 uur lang tot ze in Deft aankwamen. Onderweg kreeg Roger een slapende rechter bilspier, Lieke moest haar benen vanop de achterbank strekken en Sven zeurde dat hij zijn eten moest hebben en anders niet snel kon zwemmen.

Eens aangekomen in Delft sloten Johan en Wijnand zich aan bij het groepje Limburgers. Hockeyen in een klein maar zeer diep (3,60m) bad is niet niets. Onze eerste wedstrijd was tegen de Dames U23 en Roger mocht als kapitein beslissen in welke kleur Britt ging spelen. Ze sloot zich bij de dames aan en we wonnen met 4-0 van hun.

De tweede en laatste wedstrijd van de voorronden was tegen de veteranen van Aqua Viva. Met een wedstrijd van 5 min maakte we 7 goals waarvan 2 in de laatste 40 seconden.

In de top poule namen we het op tegen Dordrecht, HRB, Aqua Delfia en Baracunda met volgende uitslagen:
Astacus 5 – Baracuda 1
Astacus 5 – HRB 0
Astacus 6- Aqua Delfia 0
Astacus 2 – Dordrecht 1

Deze laatste was ook de finale want zowel Astacus als Dordrecht hadden alle wedstrijden gewonnen. Voor de deze laatste wedstrijd kregen we nog een motivatiespeech van Raymond: ‘mijn kast staat al vol met 2e plaats prijzen, er is geen plaats meer voor nog een 2e plaatsprijs’. Dordrecht maakte de eerste goal, ietsje later maakte Astacus de gelijkmaker, en even daarna nog een goal van Astacus. de laatste 20 seconden lagen ze voor onze goal maar het was Dordrecht niet gelukt om 2-2 te maken van de score. Astacus wint het tournooi!

Na afloop waren er, zoals het tornooi zijn naam draagt, satés voor iedereen! Roger en Sven aten elk 19 satés. Roger nam er nog ééntje mee voor de lange terugweg naar het verre Limburg.

Katrien Verbakel

Limburgs kampioenschap

Om bij het begin te beginnen moeten we eigenlijk al een aantal weken voor het LK zijn. Gesproken wordt op de trainingen wie deel gaan nemen. Wie zijn er beschikbaar. Conclusie: Raymond, Roger, Niels, Sven, Ilse en Lieke moeten Astacus gaan vertegenwoordigen op het welbefaamde Limburgs kampioenschap!! Daarnaast hadden we nog een nieuwe aanwinst voor de elite: Jelle! Zijn eerste elite experience.
Nadat het team compleet was moest er bedacht gaan worden hoe we die titel gingen veroveren. Zo fanatiek als een aantal zijn, ik denk niet dat ik namen hoef te noemen (Raymond…), werd besloten een heuse tactiekbespreking te houden. De vrijdag voor het LK kwamen we allemaal samen bij Lieke. Roger had uiteraard zijn vertrouwde magneetbordje mee. Jelle keek z’n ogen uit over wat er allemaal besproken werd.

Onze zwaarste tegenstander zou Orca A zijn. Zij hadden Frédéric als extra toevoeging en waren op volle sterkte. Er werd gedacht over wie op welke positie zou gaan liggen en wat daarbij onze beste tactiek kon zijn. Een wissel systeem werd bedacht. En zover dat kon na twee weken niet zwemmen in verband met de meivakantie waren we er “redelijk” klaar voor.
Zondag17 mei… De dag des onheils. Sven meldde zich ‘s ochtends in de speciaal voor het LK aangemaakte App groep dat hij de griep had.. Hij kwam wel maar hij was niet op volle sterkte.. Zelfs een slashake zou hem niet kunnen redden. Iedereen was op tijd in het zwembad aanwezig en al snel kwamen we tot de ontdekking dat de eerste wedstrijd direct de belangrijkste was. Astacus vs Orca A.
Meer dan op tijd beginnen met inzwemmen en hopen dat deze formatie elkaar goed zou aanvoelen konden we niet. De eerste paar minuten hielden we goed stand.. En het duurde een hele tijd tot de eerste goal viel.. Helaas viel die tegen ons, 0-1.. Het leek wel of Orca dit nog meer nodig had om open te barsten. Ze zwommen alsof hun leven ervan af hing en vulden alle gaten op. Hoe goed Astacus ook z’n best deed, en dat deden ze zeker, Orca A was gewoon een tandje te sterk. We hebben het ze niet al te gemakkelijk gemaakt en we wisten nog twee goals voor ons te maken waar ze toch nog enigszins van ondersteboven waren. Uiteindelijk verloren we met een goede 2-9. De eerste wedstrijd in deze formatie was een feit. Hierna volgden nog twee wedstrijden, een tegen Orca B en tegen onze vrienden van Koraal Genk. De kraker hadden we gehad maar we waren natuurlijk te trots om hen beiden niet even een poepie te laten ruiken. En dat deden we. Tegen het team van Orca B speelden we een keurige 14-0. Enkele keren kwamen ze gevaarlijk dicht bij de goal, maar we hebben ze eruit weten te houden. Tegen Koraal Genk ging het nog iets soepeler. Of wij inmiddels meer aan elkaar gewend waren of dat Genk een mindere partij voor ons was laat ik in het midden..Om het een beetje uitdagend te houden, waren het alleen de voorspelers Ilse en Lieke die mochten scoren en moest er na de start puck eerst naar achter gespeeld worden. Deze tactiek was helaas niet van voldoende kwaliteit om Genk helemaal uit de goal te houden. En zij wisten dan ook een puntje te snoepen met een uiteindelijk eindstand van 14-1.

Na deze drie wedstrijden zat het Limburgs Kampioenschap gedeelte er al weer op. Maar we waren niet voor niets naar Bilzen afgereisd. Onze vrienden hadden namelijk voor de middag een mix toernooi bedacht. Alle teams werden verdeeld in 4 kleuren. En zo werd er samen gespeeld met onze collega’s van Orca en Genk en enkele buitenstaanders die het leuk vonden om een middagje te hockeyen (Wijnand). Een leuke manier op elkaar beter te leren kennen en om nog een lekker middagje te hockeyen met enigszins gelijkwaardige teams. Slechts een wedstrijd is 6-0 geworden en de rest waren het teams die zeker aan elkaar gewaagd waren. Een leuk experiment dus met een geslaagd resultaat.
Kortom, tweede van Limburg na een spannende openingswedstrijd en een lekker middagje hockeyen. Wat wil een mens nog meer? Precies, eerste van Limburg… Tot volgend jaar. REVANCHE!!

Kopje onder met….Dana

Dana, stel je eens even voor?
Nou, mijn naam is Dana, ik ben 15 jaar, ik zit op 4 VMBO.
Ik woon in Born samen met mijn vader, moeder, mijn broertje en we hebben een kat.

Je krijgt binnenkort de uitslag van je eindexamen, denk je dat je geslaagd bent? En wat ga je voor vervolgopleiding doen?
Ja, ik hoop dat ik geslaagd ben, ik ben er niet zeker van, het kan ook best op ’t randje zijn. Als ik geslaagd ben ga ik na de zomer beginnen aan de opleiding verpleging en verzorging in Sittard. De school, zit aan het Orbis Medisch Centrum vast en de kans is dan ook groot dat ik in Orbis mijn stage kan gaan lopen.

In 2009 ben je lid geworden van Astacus, ben je gewoon door je vader besmet met het OWH virus, of wat vind je zo leuk aan onze sport?
Mijn vader nam me gewoon mee en ik dacht ook wel laat ik het eens proberen. Ik ben toen samen met Anouk begonnen. Pap heeft me natuurlijk wel een beetje gepusht, maar daar ben ik nu wel blij mee.

Je hebt ook gehandbald, waarom ben je daar mee gestopt?
Ik heb inderdaad 7 of misschien wel 8 jaar gehandbald. Waarom ik daar mee gestopt ben, nou het team en de hele sfeer, dat was niet echt mijn ‘ding’. De wedstrijden die we speelden waren niet fijn, er werd zelfs gevochten, op het veld en na de trainingen. Niks voor mij, daar voelde ik me niet thuis.

Wat vind je niet leuk aan OWH?
Het onderwaterhockeyen vind ik heel erg leuk, een minpunt is de reistijd, de afstand die we telkens moeten overbruggen om toernooien te spelen of bv de gezamenlijke trainingen in Zeist of Dordrecht.

Van wie heb je liever training, van Roger, Raymond of Veerle?
Dat maakt me niet veel uit, alle trainers hebben iets leuks, bij Raymond moeten we meer zwemmen, bij pap vind ik de oefeningen meer specifiek en de trainingen van Veerle zijn ook leuk, zij is inmiddels een ervaren speelster. Ik vind het juist leuk, dat de trainingen daardoor zo gevarieerd zijn.

Wat vind je het leukste gedeelte van de training: Conditie/techniek/spel?
Conditie!!! (zegt Dana meteen, met een big smile).

Op welke plek lig je het liefst?
Rechts voor
Ben je daar ook op je best?
Dat denk ik.

Is iemand van de club een groot voorbeeld voor je?
Sowieso mijn vader, hij is er erg goed in, hij speelt ook al heel erg lang!

Denk je of hoop je dat je ooit zo goed zult worden als je vader? Of misschien wel beter?
Neen, antwoordt Dana volmondig, ik hoop dat ik ooit een beetje in de buurt kan komen.

Stel dat je een wens mag doen, welke ‘owh skill’ zou je meteen onder de knie willen hebben?
Uhm…. Oei…. Dan denk ik dat ik ver(der) zou kunnen schieten en sneller kan reageren op situaties.

Je bent sinds kort officieel lid van het nationaal team dames U19, hoe zijn de trainingen daar?
Bij deze trainingen oefenen we vooral het samenspel. Conditie en techniektraining mag je binnen je eigen club proberen op te krikken. De samenwerking daar ontbreekt het nog al eens aan en dat proberen we te verbeter op de schaarse momenten dat we bij elkaar zijn.

Op welke plek speel je bij dat team?
Rechts voor.

Hoe sterk ben je t.o.v. de andere dames?
Ik ben niet de jongste, maar ook niet de oudste en ik zou zeker graag sterker willen zijn.

Waarom denk je dat ze jou hebben uitgekozen om mee te mogen naar de WK in Spanje?
Misschien heb ik dat wel verdiend vanwege mijn inzet. Ik kantuurlijk ook wel een beetje hockeyen maar als er training is, ben ik er ALTIJD!

Wat hoop je met het U19 team te bereiken in Spanje?
Ik hoop dat we leuke wedstrijden zullen hebben en dat we ook een wedstrijd zullen winnen. Binnenkort komt het U19 team uit Engeland en dan spelen we nog oefenwedstrijden. Ze lijken wel veel sterker dan wij, ze zijn ook erg gespierd. Het team van Nieuw Zeeland schijnt ook erg sterk te zijn.
Het toernooi is van 5 tot 15 augustus, ik heb er zin in en daarna vlieg ik nog met pap terug naar Italië voor een weekje vakantie.

Je moest onlangs naar sportkeuring voor dit team, daar was je zenuwachtig voor, ? hoe is het verlopen?
Och, de keuring stelde niet veel voor, ik kreeg wel bij een onderzoekje allemaal zuignappen opgeplakt.
Dat is waarschijnlijk een hartfilmje geweest?
Ja dat zou kunnen, maar alles was goed. Hij merkte wel op, dat ik niet zo lenig was, ik kwam niet met de vingers aan de grond, je weet wel als je rechtop staat en dan met je vingertoppen naar je tenen.

Je moet kiezen:
Zwart of wit?
Zwart

Conditietraining of puckoefeningen?
Conditietraining

Astacus of DamesU19
Dat zal altijd Astacus zijn, daar ben ik tenslotte begonnen.

Astacus wenst Dana natuurlijk heel veel succes op het WK deze zomer.

12e Pannenkoekentoernooi 18 april te Dordrecht.

Dit is het eerste jeugdtoernooi van dit seizoen buiten de jeugdcompetitie. Astacus doet mee met een uitgedund team in de U16 klasse (onder 16 jaar). Jelle is te oud en anderen konden niet meedoen.

Onze eerste wedstrijd is tegen OSCD (Dordrecht). Al snel blijkt dat zij een maatje te groot zijn voor ons. Het wordt 0-7 voor OSCD.

De volgende wedstrijd is tegen VRB. In de competitie winnen we hiervan (met een compleet team). VRB begint heel sterk, binnen enkele minuten staan wij achter met 0-2. Gelukkig raakt ons team steeds beter op elkaar ingespeeld. Siem scoort de aansluitingstreffer en even later maakt Dana gelijk. VRB komt weer op voorsprong, zijn we al uitgeblust? Nee, in de allerlaatste minuut maken we de gelijkmaker 3-3, dankzij Siobhan!

De derde wedstrijd spelen we tegen een nieuwe Limburgse club! Peddemoek uit Weert. Deze wedstrijd lijkt veel op de vorige wedstrijd, weer komen we met 0-2 achter. Isa maakt de 1-2, waarna we doorstomen naar een 3-2 voorsprong. Peddemoek scoort wel nog de gelijkmaker, maar wij winnen met 4-3.

De laatste wedstrijd spelen we tegen TSW 1, de kampioen van vorig jaar…
TSW wint dan ook makkelijk met 0-7.

Omdat we op de derde plaats zijn geëindigd,moeten we een beslissingswedstrijd spelen tegen Barracuda. Als we deze winnen, staan we in de toppoule. Hoewel wij de score nu eens openen, verliezen wij deze wedstrijd met 1-7. Dus wordt het de subpoule.

We moeten meteen na deze beslissingswedstrijd weer spelen tegen GOV. En dat had niet iedereen door……… Met maar 1 speler in het water wordt de wedstrijd gestart en staan we al met 0-1 achter. Gelukkig heeft GOV ook een foutje gemaakt, ze spelen met de verkeerde kleur. Dus wordt de wedstrijd opnieuw begonnen met 0-0. GOV scoort 2x , maar nu kunnen we na een achterstand niet meer terugkomen, 1-4.

Omdat we met maar 6 spelers zijn (en dus geen wissels hebben), slaat de vermoeidheid toe. Dit blijkt in de volgende wedstrijd tegen Njord, die we met 1-7 verliezen.

Vervolgens spelen we weer tegen VRB en raad eens hoe het scoreverloop was?
Weer 0-2 achter, gelijk 2-2, achter met 2-3, maar in de laatste 30 seconden 3-3! Alweer gelijkgespeeld tegen VRB.

Dan de laatste wedstrijd, ook weer tegen Peddemoek. Het lijkt erop dat het dezelfde wedstrijd wordt als de eerste ontmoeting (0-2 achter). Na 0-3 achter komen we nog terug tot 2-3, maar nu is iedereen op. Eindstand 2-5.

Klaar met de wedstrijden, dus nu tijd voor PANNENKOEKEN!

Ondanks dat we op de laatste plaats zijn geëindigd, heeft het team in deze nieuwe samenstelling en opstelling heel goed gespeeld.

Bij de verhuizing van zwembad de Dousberg naar het huidige Geusseltbad is onze prijzenkast komen te vervallen. De bekers zijn nu enkel te zien in onze digitale prijzenkast. Kijk daarvoor op deze site, onder media….

Helaas zijn de foto’s nog niet van goede kwaliteit, maar daar wordt aan gewerkt.

We zien jullie graag terug op onze volgende steekavond op 7 november 2015!

Klik hier voor de foto’s….

aldus Lieke Claasen, de secretaris van Astacus. Zij vertelt in het universiteitsblad “de Observant” van september 2014:

Kijk ik om me heen, sta ik midden in mijn leven – Loesje

Achternaam: Claassen * Voornaam: Lieke * 24 jaar * In het dagelijks leven: zesdejaars geneeskunde * Woonplaats: Maastricht * Geboren in: Nijmegen* Burgerlijke staat: sinds een half jaar een relatie met Remco

Toen

Mini-playbackshow Als mijn nichtjes vroeger kwamen logeren gingen we altijd de mini-playbackshow naspelen. Verkleden, opmaken, optreden, dat was echt iets voor mij. Ik had ook een van de hoofdrollen in de schoolmusical. Maar ik heb er nooit mijn beroep van willen maken, het was een hobby. Broer Ik had met mijn broer echt zo’n typische oudere broer-jonger zusje-relatie. Hij treiterde mij vaak, ik ging al gillen voordat hij nog maar iets had gedaan zodat hij de schuld kreeg. Nu zien we elkaar niet zo vaak, maar als ik naar mijn ouders ga, komt hij ook eten. Vorig jaar met Kerst kreeg ik een duikclinic cadeau, toen is hij met me mee geweest. Papadag Mijn moeder werkt in de zorg. Als zij op zondag dienst had, gingen we altijd iets leuks doen met papa. Zwemmen of schaatsen. Nieuwsgierig Mijn favoriete boek vroeger was Heksje Kweetetal, over een heks die alles wist. Ik was zelf ook heel nieuwsgierig. Als mijn ouders aan het praten waren, vroeg ik steeds: ‘Wat? Wat?’ Bosatlas Mijn opa is aan het begin van het jaar overleden. Hij was heel geïnteresseerd in de kleinkinderen. Vroeg altijd hoe het op school ging en wat we verder nog deden. Ik heb veel gereisd. Dan pakte hij de Bosatlas erbij om op te zoeken waar ik was geweest. Zuid-Amerika Tussen mijn bachelor en master in ben ik een half jaar naar Zuid-Amerika geweest. Daar ben ik mezelf echt tegengekomen. In het begin was ik er alleen, later met een vriendin. Ik heb gemerkt dat ik niet goed alleen kan zijn. Ik ben altijd met anderen, heb zelden een avond voor mezelf nodig. Ik had last van heimwee, zeker toen ik ook nog ziek werd. Een paar weken nadat ik ziek was geweest stond ik op de berg die op de oude Incastad Machu Picchu uitkijkt. Dat was zo’n mooie ervaring, dat was alles waard geweest. Ik ben achteraf blij dat ik die reis heb gemaakt. Ik weet nu dat ik mezelf kan redden. Regenwormen Ik wilde altijd al mensen verzorgen, of dieren. Als kind had ik een regenwormenziekenhuis. Dat bestond uit stenen met een blad erop, waarop de regenworm kon liggen.

Nu

Onderwaterhockey Ik ben secretaris bij Astacus, de onderwaterhockeyvereniging. Ik ben nu druk bezig met een toernooi dat we op 13 september organiseren. Ik heb altijd een passie voor water gehad. Zwemmen maakt dat ik me heel vrij voel. Op mijn vijfde begon ik met synchroonzwemmen, later heb ik mijn duikbrevet gehaald. Toen ik naar Maastricht kwam, heb ik eerst drie jaar van mijn studententijd genoten, daarna had ik weer behoefte aan iets vasts. Ik keek wat er allemaal te doen was in het nieuwe Geusseltbad en kwam zo bij onderwaterhockey terecht. Teamsport vind ik veel leuker dan individueel sporten. Gewoon wedstrijdzwemmen vind ik saai. Onderwaterhockey is een driedimensionale sport. De tegenstander kan van alle kanten komen. Als je met je laatste adem een goal gescoord hebt en met zwarte vlekken voor je ogen bovenkomt, geeft dat een kick. Doktersroman Hij was arts-assistent, ik coassistent; heel cliché, als een doktersroman. Leuk verhaal voor de kinderen zeggen we tegen elkaar. Ja, zo serieus is het. Remco is heel vrolijk, hij kan me laten dimmen als ik weer eens doordraaf. Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar we konden zo goed met elkaar praten dat ik hem steeds leuker begon te vinden. Met daten hebben we netjes gewacht totdat mijn coschap was afgelopen. In vijf woorden Spontaan, vrolijk, het maximale eruit willen halen, leergierig, moeilijk nee kunnen zeggen. Zo zou ik mezelf omschrijven. Het belangrijkste wat er veranderd is ten opzichte van vroeger? Ik voel me geen klein meisje in de grote stad meer, zoals toen ik naar Maastricht kwam. Ik ben een zelfstandige jonge vrouw, niet bang om mijn mond open te trekken.

Straks

Reizen Ik heb al met mijn vriend afgesproken dat we, zolang er geen kinderen zijn, ieder jaar in het voor- en najaar een grote reis maken. Er staat nog heel veel op mijn to-do-lijst. Woonplaats De grote vraag is waar we straks gaan wonen. Remco is een Limburger, dus misschien blijven we hier. Dat had ik vijf jaar geleden nooit gedacht. Maar het zal er erg aan liggen waar we een baan kunnen vinden. Hij wordt huisarts, ik wil SEH-arts worden. Vooral het spoedeisende vind ik leuk. Ik zit graag overal met mijn neus bovenop. En ik wil meteen iets voor de mensen kunnen doen. KNO is ook een optie. Dat is heel breed en in de polikliniek ga je ook direct aan de slag. Ambitie Als ik ergens voor ga, wil ik er ook goed in zijn. Ik wil straks tot de top van de SEH-artsen behoren. Tegelijkertijd heb ik mijn ambities iets aangepast. Een sociaal leven vind ik namelijk ook heel belangrijk. Dus ‘even’ promoveren, zoals ik heel makkelijk dacht, dat gaat misschien toch niet gebeuren. Maar een huismoeder word ik nooit.

Uit: de Observant (c) 2014